Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Ο Χοσέ,ο Σίλβιο,η Άντζελα,και ο τελικός...μουτζούρης

Ευρώ,η παγίδα και όπλο ΜΟΝΟ της Γερμανίας

Τη κορυφή του παγόβουνου,δείχνουν ,ένα βιβλίο,ένα συνέδριο,και ένα άρθρο.

Α.
Σκηνές πανικού, άγριους καβγάδες και λόγια που παραπέμπουν στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο περιγράφει ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας στην περιβόητη σύνοδο της ΕΕ στις Κάννες το Νοέμβριο του 2011


Ο κ. Θαπατέρο μάλιστα περιγράφει λεπτομερώς πώς η Γερμανίδα καγκελάριος του έστησε… ενέδρα. «Με χαιρέτησε ευγενικά και σχεδόν χωρίς καμία εισαγωγή έθεσε την πρόταση για την οποία εμείς δεν είχαμε απολύτως καμία ένδειξη» γράφει και συμπληρώνει: «Η Μέρκελ με ρώτησε εάν ήμουν διατεθειμενος να ζητήσω προληπτική γραμμή πίστωσης 50 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ ενώ επιπλέον 85 δισ. ευρώ θα πήγαιναν στην Ιταλία. Η απάντησή μου ήταν άμεση και ξεκάθαρη: «όχι».

Η Α. Μέρκελ δέχθηκε την απάντησή του και τότε οι Ευρωπαίοι ηγέτες στράφηκαν στην Ιταλία ασκώντας ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις για ένταξη στον μηχανισμό στήριξης.

 Έντονες ήταν οι πιέσεις και προς τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι να δεχθεί δάνειο από το ΔΝΤ.
Περιγράφοντας τις πιέσεις που ασκήθηκαν στην Ιταλία, κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης, αναφέρει ότι ο υπουργός Οικονομικών Τζούλιο Τρεμόντι δήλωσε κάποια στιγμή: «Μπορώ να σκεφτώ καλύτερους τρόπους για να αυτοκτονήσω». Ο Θαπατέρο περιγράφει μάλιστα την τακτική της Ιταλίας με τη σκληρή άμυνα που παίζουν οι παίκτες στο Κατενάτσιο.Τονίζει ότι από τότε ακουγόταν στους διαδρόμους του το όνομα του Μάριο Μόντι, του τεχνοκράτη που αργότερα ανέλαβε την 
πρωθυπουργία της Ιταλίας.
----------------------------------------------------------
Β.

Κατά τη διάρκεια συνεδρίου που οργάνωσε η εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung».
Ακολουθεί η ομολογία γιατί εξοντώθηκε ο Μπερλουσκόνι.Έφτασαν μέχρι την αφαίρεση πολιτικών του δικαιωμάτων,με διώξεις για....το σεξ που έκανε.

Το 2011 ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είχε ενεργοποιήσει τη διαδικασία για έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, ανέφερε ο Χανς Βέρνερ Σιν, πρόεδρος του γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Ifo,
«Γνωρίζουμε ότι το Φθινόπωρο του 2011, ο τότε πρωθυπουργός, είχε ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις για να βγει η χώρα του από το ευρώ», δήλωσε χαρακτηριστικά. Υπενθυμίζεται πως ήταν η περίοδος που τα επιτόκια δανεισμού της Ιταλίας εκτοξεύτηκαν και ο Μπερλουσκόνι οδηγήθηκε σε παραίτηση και αντικαταστάθηκε από τον τεχνοκράτη Μάριο Μόντι.
«Πλήρωσα γιατί εναντιώθηκα στην πολιτική της Γερμανίδας καγκελάριου 'Αγγελας Μέρκελ και του Γάλλου πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζί», είχε δηλώσει πρόσφατα ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
 Ο τραπεζίτης Λορέντσο Μπίνι Σμάγκι, πρώην μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σε βιβλίο του, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, τονίζει: «η απειλή εξόδου από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα δεν δείχνει να είναι μια ωφέλιμη διαπραγματευτική στρατηγική. Δεν είναι τυχαίο ότι η παραίτηση του Μπερλουσκόνι έφτασε μετά την αναφορά του- σε ιδιωτικές συνομιλίες με κυβερνήσεις άλλων χωρών- στη δυνατότητα να εξέλθει, η χώρα, του ευρώ».
---------------------------------------------------------------
Γ.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΑ ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΕΞΗΓΟΥΝ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ
Γράφει ο Ν.Μπογιόπουλος
Ας δούμε, λοιπόν, πώς κερδίζει η Γερμανία όχι μόνο από την ελληνική, αλλά από την ευρωπαϊκή και παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Ας δούμε τι κρύβεται πίσω από την στήριξη της κυρίας Μέρκελ στον κ.Σαμαρά:
 1ο) Τον Αύγουστο του 2012 η γερμανική εφημερίδα «Bild» σε μακροσκελές άρθρο με τον τίτλο «Η Γερμανία κερδίζει χρήματα χάρη στην κρίση του ευρώ», σημείωνε ότι χάρη στα αρνητικά επιτόκια για τα δεκαετή γερμανικά ομόλογα «τους τελευταίους 30 μήνες η Γερμανία έχει εξοικονομήσει πάνω από 60 δισ. ευρώ μέσω της αναχρηματοδότησης του χρέους της».
2ο) Λίγες βδομάδες αργότερα από την ανάλυση της «Bild», η εφημερίδα «Handelsblatt», σύμφωνα με την ανάλυση του οικονομολόγου του ινστιτούτου του Κιέλου Jens Boysen-Hogrefe, υπολόγισε ότι λόγω της κρίσης και των χαμηλών επιτοκίων που απολαμβάνει η Γερμανία, το γερμανικό κεφάλαιο τα τελευταία 3,5 χρόνια εξοικονόμησε 68 δισ. ευρώ σε κόστος δανεισμού.
3ο) Κατατοπιστική ήταν, την ίδια περίοδο, η έκθεση του με τις εκτιμήσεις του οικονομικού ινστιτούτου του Μονάχου «Ifo» για το πόσο προσοδοφόρα είναι η κρίση για τη Γερμανία. Όπως σημείωνε, σε συνθήκες κρίσης, το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας αναμένεται να ξεπεράσει το πλεόνασμα κάθε άλλης χώρας στον κόσμο, της Κίνας συμπεριλαμβανομένης.
4ο) Ήδη από το Μάρτη του 2012, ο ίδιος ο Γερμανός επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), ο Κλάους Ρέγκλινγκ, αποκάλυπτε μιλώντας στο γερμανικό περιοδικό «Focus» ότι από τα μέχρι εκείνη τη στιγμή λεγόμενα «πακέτα στήριξης» προς την Ελλάδα, τα κέρδη της Γερμανίας ξεπερνούσαν τα 15 δισ. ευρώ. Ο λόγος; Η Γερμανία δανείζεται κεφάλαια με αρνητικό επιτόκιο και στη συνέχεια δανείζει τα ίδια χρήματα στην Ελλάδα με θετικό επιτόκιο...
5ο) Ακόμα και με τους πιο συγκρατημένους υπολογισμούς του οικονομολόγου Thomas Fricke που δημοσιεύτηκαν το Μάη του 2011 στη γερμανική έκδοση «Financial Times», τα κέρδη του γερμανικού κεφαλαίου μόνο από την αξιοποίηση των λεγόμενων «πακέτων στήριξης» προς την Ελλάδα, δεν ήταν ως εκείνη τη στιγμή λιγότερα από 10 δισ. ευρώ...
6ο) Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, τον Ιούνιο του 2010, όταν δηλαδή ψηφίστηκε το πρώτο Μνημόνιο και τέθηκε σε εφαρμογή η δανειακή σύμβαση, από το σύνολο του δηµόσιου και ιδιωτικού χρέους της Ελλάδας, τα 65,4 δισ. ευρώ ήταν σε τράπεζες της Γερμανίας. Ιδού πως εξασφαλίστηκε η Γερμανία μέσω της πολιτικής των Μνημονίων: Έξι µήνες αργότερα, το Δεκέμβρη του 2010, η έκθεση των γερμανικών τραπεζών στο συνολικό ελληνικό εξωτερικό χρέος είχε μειωθεί στα 34 δισ. ευρώ. Κι ένα χρόνο μετά το Μνημόνιο, οι Γερµανοί είχαν φροντίσει οι τράπεζές τους να µην είναι εκτεθειμένες στην Ελλάδα µε περισσότερα από 9 έως 15,5 δισ. ευρώ (εκτιµήσεις της Goldman Sachs, «Ριζοσπάστης», 22.04.2011 και Τράπεζα ∆ιεθνών ∆ιακανονισµών, «Καθηµερινή», 12.6.2011). Συμπέρασμα: Η πολιτική του Μνηµονίου 1, όπως και του Μνηµονίου 2, τους εξασφάλισε τον απαραίτητο χρόνο και τις απαραίτητες «διευκολύνσεις» για να οργανωθούν και να ξεφορτωθούν µεγάλο µέρος του ελληνικού χρέους, εισπράττοντας βέβαια παχυλούς τόκους.
Στα προηγούμενα θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν προσμετράται το κέρδος που προσδοκά να αποκομίσει το γερμανικό κεφάλαιο από τις «μπίζνες» του στην Ελλάδα, είτε από το νέο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, είτε από τις «επενδυτικές» του συμπράξεις με τους εγχώριους «επενδυτές» πάνω στο νεκροταφείο των λαϊκών εισοδημάτων και εργασιακών δικαιωμάτων.
Είναι, επομένως, κάτι παραπάνω από προφανές: Η στήριξη της κυρίας Μέρκελ στον κ.Σαμαρά, η στήριξη της Γερμανίας υπέρ της συνέχισης της πολιτικής που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, είναι ειλικρινής. Μόνο που πρόκειται για την στήριξη σε μια πολιτική που εξανδραποδίζει τον ελληνικό λαό. Και παρέχεται διότι αυτή η πολιτική εξασφαλίζει κέρδη - πολλά κέρδη - στη Γερμανία. Και τα εξασφαλίζει επειδή ακριβώς εξανδραποδίζει τον ελληνικό λαό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου