Περί Βιβλιοθηκών-Εκεί που ξαναγυρίζουμε

Με αφορμή την πρόσκληση-πρόκληση από το ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ

Αν μπορούμε να επιλέξουμε τα 10 σημαντικότερα βιβλία μας.
Αμέσως σκεφτόμαστε ποιο θα είναι το κριτήριο μας, σε μια πραγματικά δύσκολη επιλογή.
Κάποτε βρέθηκα σε παρόμοια  ανάγκη επειδή θα έμενα αρκετά εκτός Ελλάδας,τι βιβλία θα είχα μαζί μου άρα και στο βάρος αποσκευών μου.
Το κριτήριο ήταν αυτό που μας μαρτυρά κάπου ο Ελύτης.
Επισκεπτόμενος νομίζω τον Μπρετόν στο Παρίσι θαύμασε την πλούσια και εξαιρετικής ποιότητας βιβλιοθήκη του.
Τον επισκέφθηκε πάλι μετά από κάποια χρόνια.Η Βιβλιοθήκη είχε εξαφανιστεί,και υπήρχαν μόνο ελάχιστα βιβλία.Τον ρώτησε με έκπληξη και αυτός του απάντησε:
"Την έδωσα τη βιβλιοθήκη.Άλλωστε είναι ΜΟΝΟ 5-10 βιβλία που σ' αυτά γυρνάμε πάλι και πάλι."
Μόνο αυτά τα 5-10 που γυρνούσε είχε κρατήσει.
Αυτό πιστεύω είναι και το καλύτερο κριτήριο.
Γιατί?
Άποψη μου είναι ότι αφού γυρνάμε πάλι σ' αυτά, σημαίνει ότι υπάρχουν ακόμη μεταξύ μας ανοιχτοί λογαριασμοί...

Υ.Γ.πιστεύω ότι για να εμφανιστεί με όλη του τη βαρύτητα αυτό το κριτήριο πρέπει να έχουμε διαβάσει τουλάχιστον 1.000 βιβλία